Lisenin arka sıralarındadır Ahmed Arif ile tanışmamız. Onun bu şiirini ilk defa Ahmed Kaya yorumuyla dinlemiştim: "Maviye Çalar Gözlerin" O zaman merak etmemiştim bu sözler kime ait diye. Sonradan lisede iki sene yanımda oturan, artık bir dosttan çok kardeş olduğum insana teyzesi tarafından hediye edilen bir kitaptan öğrendim.Şiirin bir bölümü var ki beni gerçekten başka dünyalara götürüyor.Her dinleyişimde o bölüme dikkat ederim.
"İtten aç, yılandan çıplak.
Vurgun ve bela.
Gelip durmuşsam kapına.
Var mı ki doymazlığım.
İlle de ille sevmelerim,
Sevmelerim gibisi..."
Kardeşim dediğim insanla bir yaz gecesi keşfettiğimiz Cem Karaca versiyonu. Beraber geçirdiğimiz 4 günde evin içinde, sokaklarda bağıra bağıra söylediğimiz şarkıdır.Her duyduğumda bana o üç yaz gecesinde saat üçe kadar bir nargile başında yaptığımız muhabbetler gelir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder