İstanbul Ağrısı(Attila İlhan)

Attila İlhan'ın benim için yeri çok ayrıdır.Yaşadığım şehrin sokaklarında onu hissedebildiğim, onun duygularını anladığımı sandığım için belki de... Hatta bir gün ödev yapmak için gittiğim kütüphanede rastgele bulduğum Attila İlhan'ın yaşamına dair kitabı açıp okumaya başladım.Bir saat kadar okuduktan sonra soluğu kütüphaneden çıktığım gibi Konak vapur iskelesinde buldum.Hemen Karşıyaka vapuruna atladım.Çünkü orada Attila İlhan'ın Konak-Karşıyaka vapurunu çok kullandığı yazıyordu.Bir an galiba bu şehre onun gözünden bakmak istedim.O güne kadar defalarca bindiğim o vapurdan bu şehre o sefer daha farklı bakmıştım.Hala o gün ki duygularımı açıklayamıyorum.Daha doğrusu açıklamayı beceremiyorum bir türlü.Herneyse bu şehrin sokaklarında gezerken, güneşin batışını seyrederken ya da herhangi bir parkın herhangi bir bankında otururken kendi sesinden Attila İlhan'ı dinlemek gibisi yok benim için.O yüzdendir ki paylaşımlarım ağırlıkla Attila İlhan üzerine olacaktır.

İstanbul Ağrısı... İstanbul herkes için ayrı anlamlar ifade edebilir. Kim ne derse desin benim için orası apayrı bir yer.2 senedir gidemediğim o şehri bu aralar görmek o kadar çok istiyorum ki.O havayı bir kez daha almak, boğaz manzarasına karşı çayımı yudumlamak, sokaklarda yürümek- hem de yanından geçen binlerce daha doğrusu milyonlarca insanın nereye ne için gittiğini bilmeden- Hakkında yüzlerce şiir yazılan, içinde bu kadar tarih barındıran bu şehir beni cezbediyor.Ama yaşamanın zor olduğu da bir gerçek. Çünkü ağrılı bir şehir burası, güzel olduğu kadar zor, çekici olduğu kadar itici, zıtlıkları içinde barındıran, 15 milyon insanı içinde barındıran, onları emrine alan... Ama yinede belli periyotlarla gidilip görülmesi gereken bir şehir.Kesinlikle kafa dinlemek için değil kafa dağıtmak için... Bu aralar benimde gitmem gerekiyor.Daha doğrusu son 1 senedir kafamda var.O beni ne kadar beklemese de, ben ona gitmeyi dört gözle bekliyorum.Ah İstanbul Attila İlhan ne kadar güzel demiş. "Sana taptık ulan. Unuttun mu Sana taptık." ve tapmaya da devam ediyoruz.